Boğucu puslu metropolde
Kaldırım arası zambak sesi
Direniyor usulca beyhude
Tükenmemeli yaşam neşesi
Saplanır, düşler ruhuna
Sanki, kalınca bir pranga
Kolları bağlı kurtulamıyor
Süzülüyor kederle semada
Bekler belki arkasında
Kırmızı gözlerle koklayanı
Solmamalı çiçeği dalında
Kurumasın küllü toprağı
Özgürlük kokuyor havada
Işıltısıyla kavuruyor insanı
Hak etmez mi cihanda
Kırın artık şu prangayı
Mert Ertap

Edward Hopper – Nighthawks (1942)
